Wien, auf Wiedersehen! - Reisverslag uit Boedapest, Hongarije van Daphne Dongen - WaarBenJij.nu Wien, auf Wiedersehen! - Reisverslag uit Boedapest, Hongarije van Daphne Dongen - WaarBenJij.nu

Wien, auf Wiedersehen!

Door: Daphne

Blijf op de hoogte en volg Daphne

31 Januari 2011 | Hongarije, Boedapest

Guten Abend iedereen! (ik schrijf dit op vrijdagavond op het vliegveld van Wenen)

Ohh wat ging het alemaal snel!! :O Ik zit nu gewoon op het vliegveld om definitief naar huis te gaan :(. Ik zal dus nu voor het laatst verslag doen vanuit Wenen. Volgende week nog een mooie laatste blog vanuit Mestreech als goede afsluiting van dit avontuur.

En toen.. viel mijn computer tot 2 keer toe zonder reden uit en kreeg ik m niet meer aan de praat en moest ik toch al bijna boarden dus ben ik blijven steken bij bovenstaand stukje. Jammer genoeg dus geen laatste blog meer vanuit Wenen.. (maar heb toch stiekem de locatie van deze blog op "Flughafen Wien" gezet hihi :) )Ik geloof zelfs dat ik nog iets meer had geschreven dan wat hierboven nog bewaard is gebleven.. Mm dan maar weer opnieuw.

Dan ga ik hier een frisse start maken met mijn verhaal over mijn laatste in-Wenen-woonachtig-zijnde week :D. En dan over een paar dagen die mooie afsluitende blog met leuke wetenswaardigheidjes, ook vanuit Mestreech dus :). Afgelopen maandag hadden we dus stedentrip nr. 2 (Klosterneuburg niet meegerekend) op de planning staan. Boedapest! Tevens land nr. 2 waar we nog nooit geweest waren. We zijn een uurtje later opgestaan dan toen we naar Praag gingen. Deze keer was het: wekker om 5 uur, 6 uur de bus, toen de metro en mooi om 5 voor 7 de trein. Om 10 uur stonden we dan op het perron in Boedapest. Wat zag het er mooi uit! Liepen een stukje verder, op zoek naar een souvenir winkeltje of infobalie waar we een plattegrond en/ of foldertje over de stad konden halen; aangezien we geen Engelse Capitoolgids in Wenen hadden kunnen vinden. Maar er was niet veel te zoeken of te vinden. De enige paar winkeltjes die er waren, waren een beetje dubieuze kebab/ ander onduidelijk etenswaar kraampjes, wisselkantoortjes en nog een paar andere vreemde hokjes. Dus maar naar buiten gelopen. Oei! Niet zo’n beste eerste indruk.. Voor ons een gigantische bouwput. Daar bleek metrolijn 4 te worden aangelegd, dus daar is verder niks mis mee. Maar de gebouwen eromheen! Ohjee waar waren wij nou terecht gekomen? In een in oorlog verkerend derdewereldland? Hoe armoedig zeg.. Afbladderende grauwe gebouwen die hun glorietijd allang achter zich hadden liggen met ervoor op straat bedelaars en zwervers.. *slik*. Een stukje gelopen, kwamen al meteen politie en illegale straathandelaren tegen en nog meer ongure kebabzaakjes. Geen bord met het woord ‘centrum’ te herkennen of iets anders dat erop kon duiden dat er nog fatsoenlijke straten zouden zijn. Dus toch maar weer terug naar het station. Vonden we toch een infozaakje, dat er eerder op geleken had dat het alleen maar over hotels ging. Daar kregen we gelukkig van een aardige mevrouw (die gelukkig Engels kon!) een goede plattegrond van de stad en een informatief boekje. Fijn! Even uitgepluisd hoe we moesten lopen. Konden dat helaas niet fijn op een bankje doen, want daar lagen de zwervers op :P. Het was nog een aardig stukje lopen maar dat hebben we gewoon gedaan zodat we later de weg terug zouden weten. Gelukkig werden de gebouwen na zo’n 10/ 15 minuutjes iets mooier en leek het al meer op het stadscentrum. Onze eerste stop was vervolgens: McCafé :D hihi dat is in ieder geval een veilige keuze. Daar fijn iets gedronken met een donut erbij en daarna bekeken wat we allemaal wilden gaan zien en welke route we het beste konden uitstippelen aan de hand daarvan. Toen maar snel verder gegaan want het was intussen al bijna half 1. We zijn langs allemaal mooie gebouwen gelopen; een universiteit, musea, kerken. Tussendoor hebben we nog een metro gepakt en echt, wat zijn die daar schattig! Ooh echt superkleine treintjes en van zo’n leuke ouderwetse stationnetjes. En dan als je in de metro zat. Voordat je bij een station aankwam hoorde je een heel leuk deuntje om aan te geven dat je er bijna was. Dat was al grappig (en tegelijkertijd irritant) genoeg, maar toen gingen de deuren ook nog dicht. Hahaha dat was ontzettend leuk. Er gingen lampen knipperen en je hoorde zo’n ontzettend vervelend heel hard zoemgeluid zodat iedereen wist dat de deuren dichtgingen en niemand er dus tussen kwam te zitten. Zoals een hele zwerm muggen in het kwadraat.. in het kwadraat :P. En toen gingen we weer verder. Naar de andere kant van de stad, daar lag het paleis en een mooie brug in dezelfde trant als de Londense Tower Bridge. Ohh wat was het daar mooi :D we waren zowaar in het mooiste stukje Boedapest aanbeland. Naar boven gelopen. Hadden heel mooi uitzicht over de hele stad en op het paleis. (oehh en wat zag ik later in de clip van Katy Perry - Firework?? --> de brug en het kasteel van Boedapest mooi verlicht tegen de nachtelijke hemel! Jaaaa daar zijn wij ook geweest :D !) Daarna naar het Vissersbastion gegaan. Super schattig bouwwerk met allemaal gangen en torentjes. En toen wilden we naar een park waar allemaal oude Communistische beelden staan, die ik kende uit mijn vroegere geschiedenisboeken. Maar het busnetwerk was er niet al te duidelijk, dus hebben zeker een halfuur dor de kou gelopen om uit te vinden welke bus we nou waar moesten nemen. Uiteindelijk hadden we het dan toch gevonden en werd het al een beetje donker.. Toch maar naar dat park? Ja hoor :) kunnen kijken hoe ver we komen (we moesten natuurlijk ook weer op tijd terug om de trein te halen). Uiteindelijk met nog een keer overstappen waren we om 5 uur daar. Snel een paar foto’s gemaakt van buiten het hek, want het was intussen al dicht. Toen weer terug naar de bushalte om de eerstvolgende bus te nemen. We stonden echt in het donker in de Middle Of Nowhere en hadden nog minder dan 2 uur de tijd om de trein te halen. Ohjee. En natuurlijk stonden op de bushalte niet alle bussen die er kwamen. Maar gelukkig kwam er dan uiteindelijk de goede bus toch. En onderweg staat er ook nog niet eens in de bushalte aangegeven welke haltes hij stopt :O fijn!! Maar dat bleek dus bij deze bus op de terugweg wel het geval te zijn en na een tijdje hadden we onze plek op onze kaart kunnen vaststellen. Joepie wat een geluk we zaten in een goede bus! In de buurt van de brug uitgestapt zodat we zeker wisten dat we goed zaten en zo konden we meteen mooie foto’s van de verlichte brug en paleis te maken. Maar we hadden onderhand nog maar een uur om de trein te halen en zaten aan de andere kant van het centrum. Pfoee we waren zoooo gestresst. Hebben hele stukken gerend naar een metrostation waarvan we wisten dat we daar een metro rechtstreeks naar het station konden nemen. En daar waren we dan eindelijk! We moesten nog ansichtkaarten posten en postzegels kopen dus dat deden we snel op het station. En toen renden we snel naar een McDonalds voor ons avondmaal voor in de trein. En toen kwam er ineens een meisje aangerend met Renée sportmonnee, die was uit haar zak gevallen! Pfoe gelukkig. Snel de Mc in en er stond gewoon geen rij :D Joepie! Op naar de trein! Shit daar sstond een trein van Wenen die weg was ?? We snapten er niks van en zagen onze trein niet staan. Vroegen een jongen wat die nummers allemaal betekenden (we kunnen niet zo goed Hongaars :P) maar hij maakte het alleen nog maar verwarrender. Wij naar het perron gerend. En inderdaad er stond geen trein. Neeeeee :O Nog eens terug , en toen bleken we bij arrivals te hebben gekeken.. hebben wij weer. Helemaal onze longen uit ons lijf gerend en toen zagen we dat we gewoon naast de goede trein stonden. Snel naar binnen gesprongen en in een coupé neergeploft. Fijn onze Mc snacks gegeten en om 10 uur waren we weer in Wenen :). Wat hebben wij geluk gehad vandaag zeg! Steeds als iets bijna fout ging kwam het weer goed :D . We wilden eigenlijk nog een laatste keer op stap in de Ride Club en Loco, want daar is maandag de studentendag; maar daar hadden we echt geen puf meer voor en dus zijn we lekker gaan slapen.

Gisternacht hadden we al maar 3 en half uurtje geslapen en nu maar 4 en half. Het werd steeds toch ineens laat. En nu, woensdagmorgen natuurlijk ook weer vroeg op. Maar weer een uurtje later gelukkig :). 10 voor half 9 hadden we de trein naar onze laatste stedentrip vanuit Wenen in alweer een voor ons nieuw land: Bratislava in Slowakije! Die rit duurde maar een uurtje. Daar stonden we dan om half 10 in Bratislava in zo’n beetje een sneeuwstorm. Brrrrr wat was het daar koud!! Hadden gelukkig een kleine foldertje met plattegrondje erin van de stad en hadden na een omweg toch eindelijk het centrum gevonden. Daar weer met iets warms te drinken en lekkers te knabbelen weer bij de vertrouwde McCafé neergeploft. Een planning gemaakt voor de dag en toen weer op weg. Bratislava is maar een heel kleine stad en we wilden ook maar een paar uurtjes blijven. We hebben oa. het oude stadhuis gezien, het smalste huis van Bratislava, een paleis, de nieuwe brug, het kasteel en nog een ander paleis. Tussendoor ging ik nog ergens op mijn gezicht :P want zoveel sneeuw waren we niet meer gewend in Wenen hihih :P (laten we t daar maar op houden). Gelukkig helemaal heel kwamen we aan bij onze laatste bezienswaardigheid: een mooi paleis met chique auto ervoor en 2 wachters ook nog. Aan de overkant bij een leuk koffiezaakje dat we al eerder ergens hadden zien liggen een broodje gegeten. Toen weer helemaal chaotisch teruggerend naar het station. Poeh en dat was toch verder dan we dachten en wat was het glad!! En weer moesten we nog postzegels kopen en ansichtkaarten posten. En weer zat het mee!! :D In een sneltreinvaart postzegels geregeld op het station en de kaarten gepost en toen snel richting perrons gelopen. Shit we kwamen van de achterkant binnen en zagen dus nergens een bord met de diensregeling. Oh! Maar daar stond ineens iets van Wenen en hij werd ook al een tijde omgeroepen! Kwamen we gewoon naast de goede trein het perron opgerend :D en zag de conducteur die alles controleerde nog aan komen rennen en liet hij ons binnen :D. Joepiee!! Wat zat het ons weer mee zeg. We zaten amper en de trein reed weg. Dat hadden we ook weer gehaald :D. Die middag (we waren om kwart voor 4 weer in Wenen) zijn we nog even naar het MuseumsQuartier geweest. Daar wilden we ook nog eens een kijkje nemen maar er was echt niet veel aan en een bekend café dat daar ligt en waar we wel eens iets wilden drinken was ook nog eens dicht. Toen ik trouwens de metro uit was gestapt in Wenen had ik zonder dat ik het merkte mijn handschoenen laten vallen en niemand die er iets van zei terwijl we echt niet snel weg waren :O. Nou zeg ook gemeen. Daar gingen mn fijne leren handschoenen. Dus maar nieuwe tijdelijke gekocht. Ik heb meteen mijn allerlaatste Weense ansichtkaarten op de bus gedaan :). Ook hebben we die middag nog de bekende Cupcakes van Konditorei Gerstner gekocht :D. Toen we weer thuis waren hebben we een beetje geleerd voor de toets van donderdag. ’s Avonds hebben we ons laatste Weense filmavondje gehouden met de dvd Matchpoint. Daarna zijn we eens een beetje op tijd naar bed gegaan want we waren onderhand echt moe.

Op woensdag hebben we eindelijk fijn kunnen uitslapen. Rustig gedoucht en ontbeten en foto’s op de laptop een beetje bijgewerkt. Toen sprak ik op Facebook Tina, het Weense meisje van de Tourism les; die zelf net op exchange was naar Edinburgh. Ze was even in Wenen! Ik heb dus voor die middag afgesproken om iets met zn 3en te gaan drinken :) . Dat hebben we dus om half 4 gedaan :) in het Badeschiff. Een leuk café/ restaurant/ club op het water. Het was heel gezellig om haar weer te zien. Daarna zijn Renée en ik verder gegaan met ons to-do lijstje. We zijn naar de schaatsbaan op de Rathausplatz gegaan en vervolgens naar de andere WU universiteit, die veeeel mooier is dan onze WU. Daarna nog een leuk filmpje gemaakt vanaf de roltrap vanuit het metrostation met zicht op de opera. Want dat is toch wel de mooiste metrouitgang van Wenen :D. Thuis hebben we weer wat op de laptops geklommeld, gegeten en geleerd :). Daarna zijn we naar onze laatste Farewell Party geweest, in de Ride Club. Maar wat was dat een aanfluiting zeg!! Er waren maar weinig mensen en het sloeg helemaal nergens op. Na 1 drankje waren we weer weg. Taxi gepakt en daardoor had Renée bijna een nieuwe vriend: meneer Egyptische taxichauffeur :P. Daarna maar snel ons gebouw en bed ingevlucht :P.

Op donderdag hadden we ’s morgens om half 11 weer E-Marketing; voor de allerlaatste keer. We hadden toets, maar dat duurde maar een uurtje en was niet al te moeilijk. Daarna was er voor de geïnteresseerden nog les; maar wij zijn weggegaan om nog een aantal dingen te kunnen doen :). We zijn eerst onze Tsjechische kronen en Hongaarse forinten gaan wisselen en ik heb chocolaatjes bij de beroemde zaak Manner gekocht :). Verder hebben we nog gezocht naar een souvenirtje voor onszelf maar nog ff niks gekocht. Daarna hebben we een gebakje gegeten bij de bekende zaak Oberlaa. Heel chique maar helemaal niet zo duur en ooh zo lekker :D. Toen we thuis waren hebben we de was gedaan, gegeten en voor de laatste keer samen tv gekeken. We wilden eigenlijk nog naar de U4, een heel bekende discotheek waar we jammer genoeg nog nooit geweest waren, maar aangezien niemand die we kende ging en we eigenlijk niet al te veel zin hadden hebben we dat dan maar geskipt. Daarna (’s nachts :P) heb ik mijn koffer zo ver mogelijk ingepakt. Toen de laatste keer slapen in mijn Weense bedje! Van al die laatste momenten heb ik zoveel mogelijk proberen te genieten :).

Goed geslapen. Wekker op vrijdag om half 9 gezet en de rest van de spullen in mijn koffer geduwd en mijn kamer heel snel gepoetst. Al mijn bagage in het halletje en op Renées kamer gezet en toen mijn sleutel gaan inleveren bij de receptie en al ons afval weggegooid. Mijn laatste dag! En dus gingen we weer snel op pad om de laatste dingen te doen. Lekker rustig eerst ons laatste ontbijtje samen gegeten met ons laatste Weense eitje :) . Daarna naar de gemeente. Waren er mooi om kwart voor 12 (ging om 12 uur dicht) en vonden het vreemd dat er ander openingstijden stonden. Gaan vragen bij de receptie, bleken we ineens in een andere gebouw te moeten zijn :O dat meeeen je niet. Tja dat haalden we dus niet meer.. Bah zeg belachelijke openingstijden.. Tja en dus was ik niet op tijd uitgeschreven. Renée beloofde het maandag te doen want dat was haar laatste dag. (en inderdaad, zoals ik later hoorde, dit is haar maandag gelukkig ook gelukt :) ) En dus zijn we verder gegaan, naar het centrum. Daar heb ik in het internetcafé online ingecheckt voor mijn vlucht van die avond en mijn ticket geprint. Ook heb ik mijn papieren van de inschrijving in Wenen en paspoort gekopieerd voor als Renée me ging uitschrijven. Daarna hebben we souvenirtjes voor onszelf en ik nog voor pap&mam en Dennie gekocht. We hebben in de lift van Steffl nog een filmpje gemaakt want wat is die lift toch leuk :D woeeeee achtbaan :P. Voldaan zijn we toen neergeploft in het mooie Schiffstation, een ander leuk restaurant op het water. Het zonnetje scheen lekker en wat was het heerlijk warm daar achter het glas :D. Mmmm :). Daar mijn allerlaatste Sachertorte in Wenen gegeten. (al heette het daar Schlachertorte en was het een klein beetje anders). Toen hebben we als allerlaatste Schönbrunn bezocht. Dat wilde ik nog een laatste keer zien want dat vind ik toch een van de mooiste plekjes van Wenen. Er lag nog veel sneeuw en de zon scheen nog steeds. Wat een super mooi afscheid! Toen we thuis waren heb ik een briefje geschreven dat Renée me in mijn naam zou uitschrijven. En we hebben mijn koffer ingepakt.. Oh oh wat een probleem. Het ging voor geen meter. Ik heb er ontzettend veeel uitgehaald en had op het laatst alleen nog maar kleren over. Daan maar geen tijdschriften, cosmetica en andere kleine dingen mee. Uiteindelijk had ik weer een extra vest aangedaan, had ik 9 kg handbagage (handig, Renées kofferweger) en 8 kg te veel in mijn koffer. Maar we hadden (na er allebei een beetje op te hebben zitten op en neer wiebelen) eeeeeindelijk mijn koffer dichhtgekregen. (na meer dan anderhalf uur proberen en nog maar 15 minuutjes om eve iets te eten). Dus snel nog de laatste cupcake gedeeld en een paar slokjes van onze fijn bewaarde champagne gedronken. Nog snel de laatste rommel weggegooid en foto’s van alles gemaakt en toen stond ik ineens met Renée buiten. Het was dus echt over.. Huilend ben ik uiteindelijk weggelopen en had al toen ik op de brug liep heimwee. Niet aan denken, niet aan denken.. Een beetje sip kwam ik om kwart voor 7 op het vliegveld aan. Mijn vlucht stond maar niet op het bord en ik had geen idee waar de balies van Air Berlin waren. 20 Minuten gewacht en toen dan maar gaan zoeken. Gelukkig vond ik ze vrij snel. Heel wat eurootjes armer door mijn veel te zware koffer zat ik dan eindelijk rustig bij de gate rond kwart na 7. En toen begon ik dus mijn blog te schrijven (zie het begin). 8 uur zouden we boarden maar er gebeurde nog niet veel. En er was een andere vlucht naar Düsseldorf net geannuleerd vanwege het slechte weer in Wenen. Neeeee dat meen je toch niet ?! Nou, uiteindelijk konden we om kwart na 8/ half 9 boarden en daar zaten we dan mooi even later in het vliegtuig. Kwart voor 9 zouden we opstarten maar er zat ijs de motoren. Nee de piloot wilde ons niet bang maken hoor, maar de motoren deden het op dat moment dus niet. Heerlijk.. Zaten we dan. Na een halfuur gingen we toch eindelijk rijden. Joepie we konden gaan! Maar schijnbaar was het vliegtuig nog steeds niet ontdooid en stonden we ineens stil terwijl een vreemde machine de vleugels een staart ontdooide met heet water met zeep (?). Met bijna 1 uur en 3 kwartier vertraging stegen we dan toch eindelijk op. Heel moe en ook wel opgelucht kwam ik kwart voor 12 Düsseldorf Airport binnen gewandeld. En nog voordat ik zelfs maar dicht in de buurt van de bagageband was, zag ik al mensen met koffers weglopen. Woo zo snel heb ik dat nog nooit meegemaakt! En toen ik eens goed keek, zag ik daar zowaar mijn koffer langsgaan! :D Ben er op afgerend en binnen een paar seconden stond ik ineens al bij de deur die naar de ontvangsthal ging. Even snel mijn fototoestel gepakt en daar stonden ze dan; precies in het midden achter de deur: Dennie (met een roos :D!!) en pap :) . Uiteindelijk met een kleine omweg naar huis gereden. Kwamen rond half 2 aan. Lekker bitterballen (!! Jaaaa eindelijk weer) en andere hapjes gegeten en bijgekwebbeld. Om half 5 gaan slapen :).

Op zaterdag heb ik heerlijk met Dennie uitgeslapen en ’s middags zijn we naar de stad geweest. Hebben fijn bij de V&D iets gegeten en ik heb een nieuwe skibroek gekocht. Daarna zijn we nog ff snel met Bounty gaan wandelen en daarna kwamen zijn ouders eten :). Op zondag hebben we weer fijn uitgeslapen en om 14u kwamen opa en oma’s lunchen. ’s Middags zijn we naar Dennie thuis gegaan en hebben daar met zn allen gegeten. ’s Avonds lekker tv gekeken en een beetje op tijd naar bed :). En toen was het vandaag. Fijn de krant gelezen, mijn koffer leeggeruimd, met Bounty gewandeld en deze blog geschreven :D. Hehe, ben ik eindelijk weer bij! En wat voelt het alweer redelijk normaal om hier te zijn . Natuurlijk fijn om iedereen weer te zien. Maar wat ga ik Wenen ook missen!

Volgende keer de allerlaatste blog vol met leuke weetjes :D.
Hier nog even een Portugees meisje dat ook in Wenen zat quoten, want dat vond ik toch zo mooi dat ik er bijna van moest huilen :P Een mooie omschrijving van de tijd in Wenen in songteksten die vaak te horen waren. Hihi dat moest ik toch even van haar Facebook pikken :) --> Ana Rita Frazão Sousa:
“To all the California Gurls” and boys “Evacuate the dancefloor” because “The club can’t even handle US now”, I was not the “Only girl” but I just came to say “Hello”, not a goodbye. “Das geht ab”, “Allors on dance”. I will never forget “Your name”! “THIS IS THE TIME OF MY LIFE” AND “I WANNA CELEBRATE AND LIVE MY LIFE. SAY IT HEY-OH, BABY LET’S GO”. :)

Dus: dit was Wenen! Ik zal de stad zo erg gaan missen! De mooie gebouwen, het lekkere eten, de relaxte universiteit ;), de leuke mensen uit allerlei interessante landen, mijn kamertje, de metro, het roddelen over mensen die naast je zitten en je toch niet kunnen verstaan, de Weense mensen die er soms vermakelijk uitzien, het op mezelf wonen, de vele bezienswaardigheden en gewoon al het andere dat ik in deze mooi stad heb beleefd en gezien! Tot ziens Wenen, hoop dat ik er snel weer kom en nog een paar internationale vrienden hieraan overhoudt!

Vielen Dank voor het lezen van blog iedere keer :) Ik heb het echt ontzettend leuk gevonden om overal verslag van te doen :). Binnenkort volgen de laatste foto’s en mijn allerlaatste blog. :)

Tschüss!! <3

  • 31 Januari 2011 - 21:13

    Mamma Marjon:

    Welkom thuis. Mooi verhaal en ik kan me je emoties goed voorstellen.
    Bedankt voor je verhalen. Je was in het buitenland maar toch dichtbij.
    Dikke poen vaan miech.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Hongarije, Boedapest

Daphne

Ik ga 4 maanden naar Wenen om te studeren! Hier zal ik regelmatig verslag doen vanuit Oostenrijk en foto's plaatsen :) Er kunnen helaas maar maximaal 10 foto's en 2 video's op deze website, die wissel ik steeds, maar verder heb ik nog een photobucket website met nog veel meer foto's: http://s1182.photobucket.com/albums/x458/Daphne_van_Dongen/Wenen/

Actief sinds 14 Sept. 2010
Verslag gelezen: 415
Totaal aantal bezoekers 32141

Voorgaande reizen:

18 September 2010 - 28 Januari 2011

Studeren in Wenen!

Landen bezocht: